Kubisme

In het begin van de twintigste eeuw kwamen veel nieuwe kunststromingen op. Één van de belangrijkste was het kubisme met als initiatoren Pablo Picasso en Georges Braque.

In deze stijl werd geëxperimenteerd met het loslaten van lineair perspectief. Georges liet zich inspireren door landschappen van Cézanne en Picasso door Afrikaanse maskers. Maar vooral beïnvloedden zij elkaar, daar ze in het zelfde atelier werkten. Door het vele experimenteren veranderde ook hun stijl voortdurend. Daaraan zijn later weer benamingen aan gegeven

Geometrisch kubisme ontstond door diepte weer te geven met kleur in plaats van verdwijnpunten. Er werd uitgegaan van metrische basisvormen zoals kubussen en driehoeken en ronden.

In het Analytisch kubisme werd het onderwerp gefragmenteerd. Onderdelen kwamen naast of over elkaar te staan en meerdere gezichtspunten liepen door elkaar. Structuur en vorm waren belangrijker dan kleur

Synthetisch kubisme laat weer realistische vormen zien in omtreklijnen en ook de structuur van het materiaal wordt zo goed mogelijk weergegeven, soms door echt materiaal toe te voegen. Daarbij wordt onder andere de collagetechniek toegepast. Ook werden associatieve elementen aan het onderwerp toegevoegd.

In de maand januari gaan we tijdens de doorlopende cursus zelf aan de slag met deze stroming.